Gangnam style - Reisverslag uit Ambato, Ecuador van Bas Kemink - WaarBenJij.nu Gangnam style - Reisverslag uit Ambato, Ecuador van Bas Kemink - WaarBenJij.nu

Gangnam style

Door: Bas Kemink

Blijf op de hoogte en volg Bas

22 Oktober 2012 | Ecuador, Ambato

Ola strijders!

Ik kreeg weer klachten dat ik te lang niets van met heb laten horen dus zal weer even een verhaaltje op papier zetten!

Ik heb weer veel leuke dingen meegemaakt maar zal beginnen met de titel!
Zoals jullie allemaal weten is de Gangnam style al een aantal maanden hot in Nederland, toen ik hier aankwam en het dansje tot in perfectie kende (zo vond ik zelf) bleek niemand hier het nummer te kennen. Ik er flink de pee in omdat het de enige manier was waarop ik die ziekelijke dansers hier een poepie kon laten ruiken. En ook de jongens natuurlijk die me qua dansen ook op alle mogelijke fronten aftroeven. Toen hij uiteindelijk een keer op de radio was, was ik natuurlijk zo blij als een klein kind ik de radio harder en het dansje doen voor de jongens ze keken me aan alsof ik gestoord was. Uiteindelijk werdt het nummer vaker en vaker gedraait en ik bleef stug mijn dansje doen om hun te overtuigen dat het cool is. Nu is het nummer helemaal de bomb hier en wordt het ongeveer om het kwartier gedraait, gevolg is dat ik door 15 jongens om het kwartier gedwongen wordt om als een idioot rond te springen. En helaas kunnen hun het dansje nu beter dan ik. Dit heeft tot gevolg dat ik een schijthekel heb gekregen aan het nummer en binnenkort maar een boze brief ga schrijven naar de radiostations of ze asjeblieft aan mijn gesteldheid willen denken en het nummer niet meer willen draaien.

Ook het vermelden waard is dat een van de jongens via het plafond mijn kamer in is geslopen en 3 dollar en mijn ipod (eigenlijk die van Wouter) gestolen had. Daarna is de beste man verdwenen voor een week terug de straat op. Ik was niet eens echt boos maar maakte me meer zorgen over hem, s"avonds op straat is voor een ventje van 9 nou eenmaal niet de fijnste plek. Na onze Spaanse les op woensdag liepen Fleur en ik maar weer te dwalen door Ambato op zoek naar echte koffie toen ik opeens een schooluniformpje op een bankje zag zitten. En tadaa het was Daniel, wij vroegen hem of hij wat met ons wou drinken om hem over te halen met ons mee terug te gaan maar de beste man nam de benen. Uiteindelijk is hij vrijdagavond gevonden in Ambato en teruggebracht door de congierge, en potverdorie hij had mijn ipod nog. Hij had hem niet willen verkopen omdat hij mij zo aardig vond, maar had alleen maar muziek geluisterd. In andere woorden hij kon geen koper vinden. Wel leuk is dat hij het in perfect Nederlands uitlegde omdat er op mijn i-pod alleen maar een Spaanse cursus staat;-) Ook kreeg ik nog een dollar terug want stelen was slecht. Vorige week zaterdag na de klusjes is Daniel weer verdwenen en hij is nog niet teruggekomen.

Voor de rest verschilt het per dag hoe het gaat, de ene dag wordt er goed geluisterd en de andere dag moet je weer als een wilde tekeergaan om alle jongens naar bed of aan het werk te krijgen. De oudere jongens luisteren opzich prima het zijn vooral de 12/13 jarigen die opstandig zijn. Dit resulteert ook wel eens in een steen naar je hoofd of de nieuwe rage vruchten van een of andere boom. Het aparte is dat dezelfde jongen de volgende fluitend zijn klusjes doet en zijn huiswerk maakt en vervolgens mij helpt met mijn Spaans. Ik heb ook maar besloten om het van dag tot dag te bekijken omdat je toch nooit weet wat er allemaal gebeuren gaat. Ook lanceer ik er soms eentje of rol ik even wat spierballen, ik werdt vooral boos toen een jongen Fleur in het gezicht tufte, die heb ik even goed op zijn plaats gezet. Ook hebben we nog Jackson de enige waar je van weet dat hij toch niet luisterd, toen hij s"avonds om 23 uur nog steeds iedereen aan het wakker houden was heb ik hem even subtiel uit zijn hoogslaper gehaald. Daarna was het stil.

Tuurlijk hoef ik niet de hele dag boos te doen of te smeken om van alles. De 2 kleintjes Josue en Isaac zingen tegenwoordig elke avond uit volle borst in de manenschijn, beetje jammer dat je het maar 10 x hoeft te doen voordat ze akkoord gaan met het feit dat je ook wil slapen. Erg leuk om dat halve Nederlands te horen en het debiele dansje van Josue.Ook als je 1 op 1 bent met de jongens vragen ze honderduit en vertellen ook graag hun verhaal een beetje. Ook hebben we 2 weken geleden s"avonds keihard de muziek aangezet in het huis en gedanst als een malle. Mij werdt steeds gevraagd hoe mensen in bepaalde landen dansten, vooral mijn imitatie van Engelse meisje vonden ze erg grappig:p Tuurlijk heb ik Nederlandse meiden weer weggezet als hele beschaafde wezens, ze moeten niet denken dat als mijn moeder straks op bezoek komt ze even met haar billen gaat schudden:p dus mam bedank me later maar!

Mijn andere held John David de schele neger blijft ook nog een portret! Het is de Ecudoriaanse Guido Weijers, alleen hij is niet irritant. Door zijn spraakgebrek ( hij kan de C niet uitspreken) is hij onbedoeld al grappig. Maar vervolgens gaat hij ook nog 3 keer per dag iedereen zijn aandacht vragen en een conference houden, ik versta de helft maar het is hilarisch. Ook heeft hij Fleur behoorlijke dansles gegeven, wat erg goed was voor mijn lachspieren:p Toen hij een paar dagen naar het strand was vondt ik de hele sfeer gelijk anders. Ook de andere jongens leden eronder had ik het gevoel.

Ohwja, was ik ook even vergeten te vertellen! Pa en ma komen op bezoek in November, echt super leuk. Ik heb totaal geen last van heimwee maar ben blij dat ik ze toch weer even zie! Ook de familie van Nicolas heeft er heel zin in dus hoop dat we ook wat tijd met zijn 3en krijgen:p

Zo nu komen we op mijn vrije dagen! Euhm, 3 weken geleden ben ik op donderdag naar Quito gegaan. Daar s"avonds afgesproken met Pach mijn Duitse mattie van het project! Kebab gegeten en toen naar een discotheek die volgens Pach helemaal het einde was, ik kom binnen toko leeg! Hallo kan ik een keer stappen ga ik niet naar een lege bar:p Huppatee op naar de No bar, erg leuk feestje gehad alleen weinig buitenlanders terwijl ik juist zo een zin had in Europeanen gewoon om even normaal te kunnen dansen:p De avond afgesloten in de Yes club die hilarisch genoeg naast de No bar zit. Naar ons hostel toegegaan nog een uurtje dronkenmanspraat gehad met de Duitsers die vervolgens na een uur slaap (om 7 uur) naar een bijeenkomst van hun organisatie moesten. Ik met de slaap in mijn ogen hun uitgezwaait en nog lekker 2 uurtjes geslapen.

Ik had op de plaza in Quito afgesproken met Juancho ( de broer van Nicolas) om samen naar Ambato te gaan voor een klein feestje. Huppateee wij samen naar Ambato toe op bezoek bij een vriendin van hem die een week later terug naar Amerika zouden gaan. Wat wij niet wisten is dat wij door onze komst gelijk in het organisatiecomite van de suprise party van haar nichtje zaten. Het lieve kind had haar sweet 17 party, echt een bakbeest dat kind:p Ondertussen was de vriendin van Juancho al aan het drinken geslagen en stomdronken (het bleek dat ze vrij weinig kon hebben) wij waren dus met zijn 2en een heel feest aan het klaarzetten. Toen kwamen alle vriendinnen binnen, hartelijk begroet door de strompelende vallende gillende Nadia die stiekem nog meer had gedronken. Juancho en ik gaven het op, zijn gaan zitten en gewoon gaan genieten van de show! Pfoew, wat lachen beetje dansen daar in een te kleine woonkamer met teveel mensen die ook maar besluiten de drank van mijn en Juancho op te drinken. En Nadia die slecht 6 x onderuit gaat en alles door de lucht laat vliegen wat ze in haar handen krijgt en met haar 24 jaar 17 jarige jongens aan het aanranden is (wat Juancho wat minder grappig vondt:p). Het feestje was om 22 uur af dus gingen we ook maar even stappen Juancho ondertussen ook redelijk aangeschoten tegen het bakbeest gezegd dat ik haar cadeautje was. Ik was het er alleen niet helemaal mee eens. Vervolgens besloot de zatte Nadia ook mee te gaan stappen, de hele Ecuadoriaanse besluiteloze tour volgde langs drankwinkels en mensen die een feestje hadden naast hun auto. Ondertussen die zatte trien weer op een taxi naar huis gezet en uiteindelijk kwamen we bij een club! Ik heb Juancho nog nooit zo meegemaakt maar die ging uit zijn dak, door zijn uitlatingen heb ik moeten verkondigen dat ik een vriendin had want werdt knettergek van die 17 jarige meisje die mij steeds richting dat bakbeest drukten. Juancho won uiteindelijk een danswedstrijd met zijn scharreltje (kwam echt door die meid, want hij danst net als ik:) en ik ging rond een uurtje of 3 tevreden met een taxi naar het project. Daar subtiel Fleur wakker gebeld en haar het hek open laten doen:p Ohwjaa, de beste taxichauffeur vroeg me slechts 25 dollar voor een ritje dat me normaal maximaal 5 dollar kost. Gelukkig zit naast ons project een politiebureau (toeval?) en ik heb de beste man verzocht maar even mee naar binnen te gaan om aan de politie te vragen wat ik moest betalen. Uiteindelijk moest ik 6 betalen alsnog teveel maarja voelde me iets minder afgezet.

Vorige week ben ik naar Puyo geweest met Fernanda die daar op bezoek ging naar het oude ziekenhuis waar ze werkte. Jeetje zit je opeens midden in de jungle, echt supervet! Naar een of ander vaag aqaruim geweest waarvan alleen de weg ernaar toe leuk was. We reden over een brug waar ze in haar golfje aan beide kanten nog 5 cm overhad! Die mensen hier kunnen autorijden wordt je bang van! S"avonds hadden we afgesproken met wat mensen van het ziekenhuis, lekker uit eten geweest. De vriend van een van die meiden bleek piloot te zijn. Hij vliegt met een cessna op indianendorpjes in de amazone. Gelijk maar even naar zijn vliegtuig wezen kijken en afgesproken dat ik een keer een leuke tocht voor weinig centjes mee mag vliegen met hem! Hoop dat het gaat gebeuren! De volgende dag op tijd weer terug naar Ambato, waar ik mijn dag heb doorgebracht in een internetcafe en lekker op tijd naar bed ben gegaan.

Afgelopen vrije dagen ben ik met de bus naar Quito gegaan en had ik afgesproken dat ik zaterdag om 9 uur op het project zou zijn zodat ik de vrijdagavond ook kon blijven. Op Donderdagavond heerlijk sushi gegeten met Nicolas en Juancho vervolgens hun aan het huiswerk en ik in een diepe slaap:p Vrijdag heerlijk uitgeslapen toen met de jongens mee naar school, hun naar school ik naar de kapper en de MC Donalds genieten! De kapper was ook wel interessant mijn haar is drie keer gewassen door die verschillende giebelende meisje en heb gelijk maar 3 keer een hoofdmassage gehad. Eerst voor het knippen, daarna wanneer de schaar geweest is wordt je nog een keer grondig gereinigd, daarna mag je nog een keer na de tondeuze. Ik betaalde voor deze ervaring wel 5 dollar, toen ik het aan Nicoals en Juancho vertelde bleek dat hun altijd maar een keer gewassen en gemasseerd werden:p Soms hebben blauwe ogen wel hun voordelen:p S"avonds naar een supervette discotheek geweest voor een of ander verjaardagsfeest heb de jarigen alleen niet gezien:p Was superleuk om met het clubje dat ik had leren kennen in mijn eerste week op stap te gaan!

Vervolgens kwam ik om 5 uur thuis en om 6 uur maakte Lorena me wakkker om me op de taxi te zetten. In de Quito-Ambato taxi zaten al 5 mensen dus ik kon me in het midden op de achterbank wurmen tussen drie slaperige indiaantjes die volgens mij spontaan misselijk werden van mijn zweet/alcohollucht. Ik weet niet of het effect had op de taxichauffeur maar halverwege mijn rit werdt ik wakker van een droge plof, de beste man was achter op een andere auto geknald, na een kwartiertje ruzie maken met de andere chauffeur besloot hij maar verder te rijden met een iets opbollende motorkap. Dat dit pas mijn eerste ongeluk is hier in Zuid-Amerika valt me mee, het verkeer is hier echt debiel. Voorrang kent men niet en er uit elke auto kan een schaap springen echt heul apart!

Maarja ik heb het overleefd en was netjes optijd terug op het project. Waar ik gelijk aan het voetballen kon zodat ik fluitend de dag ben doorgekomen!

Nou ik zal proberen wat foto"s up te loaden, en wens jullie veel succes met het iets te lange verhaal!

Groetjes!




  • 22 Oktober 2012 - 17:29

    Jorrit:

    Topper! Geweldig verhaal weer! Ik lees dat je het best naar je zin hebt! Keep up the good work en leer ze nog wat danspasjes!

  • 22 Oktober 2012 - 18:22

    Bas Kemink:

    Heey mensen,

    de computer in het internetcafe werkt niet echt mee!
    Heb wat foto"s onder mijn reisverslag "no su ecscuela" kunnen zetten.

    Op de rest van de foto"s zullen jullie nog even moeten wachten totdat ik een fatstoenlijke computer heb:)

    Groetjes!

  • 22 Oktober 2012 - 18:56

    Antoinet Kemink:

    Ik heb jouw verhaal weer met plezier gelezen en als verrassing tussendoor jou op de chat... Bas, dank je hoor, blij dat je een beetje met mij meedenkt. Ik kan nog niet schudden met mijn armen, laat staat met mijn billen -)

  • 23 Oktober 2012 - 07:24

    Cees:

    Hoi Bas, prachtig joh, je vermaakt je prima lees ik wel.groeten van Anke Lotte en Karien!!

  • 24 Oktober 2012 - 20:37

    Wouter:

    Jo B!

    Haha, blij dat mijn Ipod weer terecht is. Kan dat jong nu hôken? :P
    Van hoeveel extra diensten heb jij gebruik gemaakt als de chauffeur 25 dollar vraagt? :P

    Gaan die kinderen ook beter luisteren door blauwe ogen?

    Geweldig dat pa en ma komen....... ik heb precies voor een week schone kleren en erna blijkbaar een groot probleem :(

    BTW, stichting W.O.U.T. heeft ook nog een mailtje gestuurd.

    Groetjes en tot snel!


  • 25 Oktober 2012 - 13:43

    Arie:

    kun je mij foto's sturen of een duidelijke omschrijving wie van die muiters met mij mee naar de deel moet ??

  • 31 Oktober 2012 - 14:28

    Arie:

    yooh Basman
    zondag de nieuwe aanwinst Ruth bezocht
    zou jij daar is kunnen polsen of daar een markt voor sint -bernard is ?????????
    geschikt als zowel waak als huishond

  • 05 November 2012 - 15:12

    Arie:

    ik als geen face-book fan/lid en ook ggen hyves of twitter fan voel mij gediscrimineerd
    in de wandelgangen hoor ik dat er mooie foto's en verhalen rouleren uit equador ;-(
    zelf moet ik het en met mij nog een paar anderen uit het stenentijdperk met dit medium doen
    maak wat mij betreft je verhalen wat korter en de invullingen wat frequenter ;-)
    ook wij hebben recht op info ..................;-)
    groetjes uit het herfstachtige kikkerlandje

  • 09 November 2012 - 10:05

    Joma:

    Hoi Bas,
    Weet wel, dat je niet dom bent, maar dat je zo'n "schrijverstalent " hebt is nieuw voor me !!!
    Wat een leuke verhalen. Dat je gemist wordt is zeker. Neem alleen al het feit, dat de hond
    je is gaan zoeken. Ook als niet facebook fan, ben ik het met je vader eens. Zal Iris nog
    eens vragen, of ze haar facebook opent, zodat we dan wel op de hoogte zijn.
    Kijk uit naar je volgende verhaal.
    Liefs,
    Jopa en joma.

  • 13 November 2012 - 20:34

    Margriet:

    Hoi Bassie

    Erg leuk om je verslagen te lezen.Wat maak jij veel mee zeg.
    Gezellig dat je pa en ma een bakkie bij je komen drinken.
    Geniet van je uitdaging,je bent goed bezig.
    Als je nog eens oude mannetjes of vrouwtjes tegen komt
    zet ze op de foto en stuur ze naar mij toe.
    Een dikke kus voor al je kinderen van mij.

    gr Margriet.

  • 14 November 2012 - 02:19

    Bas Kemink:

    Heey toppers! Bedankt voor alle leuke reacties hoop ook dat jullie van mijn nieuwe verhaaltje genieten;) dat zelfs oma nu de pen ter hand genomen heeft is helemaal geweldig natuurlijk:D

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Ecuador, Ambato

Bas

Hallo allemaal, welkom op mijn webblog. Mijn reis zal de eerste 5 maanden gaan naar Ambato Ecuador, hier zal ik op een project ondersteuning bieden aan straatkinderen. Hierover zal ik jullie uitgebreid berichten in mijn blog. Na mijn tijd op het project zal ik een reis gaan maken door Zuid-Amerika, m.b.t. de reis heb ik eigenlijk nog niks gepland dus hopelijk ga ik jullie verrassen!

Actief sinds 23 Jan. 2012
Verslag gelezen: 719
Totaal aantal bezoekers 16569

Voorgaande reizen:

15 Augustus 2012 - 30 November -0001

Ontwikkelingshulp in Ecuador

Landen bezocht: