Colombiaa, Machu Pichu en Bolivia:D

Heey toppers!

Sorry dat ik jullie zolang heb laten wachten maar ik heb het iets te gezellig gehad om uren lang achter een computer door te brengen. Je kan het een writersblock noemen maar ik heb veel te vertellen!

De laatste keer dat ik jullie bijgepraat heb was ik in Cali Colombia mijn eerste dag in dit geweldige land. Ondertussen heb ik het land van de salsa, aguadiente en sorry maar waar, de mooiste vrouwen ter wereld verlaten! En ben ik net klaar met mijn 4 daagse tour naar Machu Pichu in Cusco Peru, zover de inleiding;) We moeten natuurlijk beginnen bij het begin!

Cali in Colombia was een erg leuke stad, erg westers en een prima uitgaansleven. Had weer een leuk clubje bij elkaar met een aantal Duitsers een Nederlander van 40 in de midlife crisis en een stel Canadazen. Heb veel door de stad geslenterd maar de meeste mensen die hier zitten zijn hier in feite alleen maar voor het uitgaansleven. Dat ligt mij natuurlijk wel, helaas hadden de Duitsers alleen maar zin in house muziek, erg logisch als je in de salsa hoofdstad van de wereld zit. Duitsers achtergelaten en toch maar gaan dansen, ik bakte er geen zak van met die mensen daar het is echt niet normaal alles schud en beweegt. Tussendoor nog even in Salento gestopt en een koffieplantage bezocht met dezelfde Duitsers, op een gegeven moment was ik wel kaar met het Duitse geneuzel dus ben ik weer mijn eigen gang gegaan. 

Na een aantal dagen op naar Medelin, jaja de stad van Pablo Escobar de grootste drugslord ter wereld. Een van de Duitsers, Valentin is met mij meegereist naar Medelin. Daar in het hotel eigenlijk al heel snel een nieuwe partner in crime gevonden, Ferry een jongen uit Nederland. Overdag natuurlijk de Pablo Escobar tour gedaan, wat een held is die man! Veel gebouwen bezocht die hem vroeger toebehoorde met kogelgaten en al. Maar vooral het verhaal van de gids was mooi, het is te veel om uit te leggen want door mijn luiheid heb ik momenteel nou eenmaal veel te vertellen. Ook hebben we de plek bezocht waar de beste man vermoord is en zijn graf bezocht. Ook hadden we weer een leuke club Argentijnse meiden die voor ons kookten en overal met ons meegingen. Die Argentijnen poepoe, heel schattig accentje in het Spaans, helemaal verliefd op Maxima dus ze vinden je altijd lief;)  Onder andere uitzichtpunten bezocht en een botanische tuin (was niet mijn idee). Met Ferry als een malle wezen stappen, de stad staat berucht om zijn uitgaansleven maar het viel ons nog een beetje tegen. Maar alsnog een supertijd gehad, ben Ferry weer tegengekomen in Cusco en we hebben behoorlijk gelachen over een paar stomme avonturen. 

Daarna doorgegaan naar Cartagena aan de kust. Mensen wat een stad, daar ook de beste keus van mijn leven gemaakt door te solliciteren bij het Dreamer hostel in Santa Marta als bartender. Na een beetje mailen over een weer had ik een van de meest begeerde baantjes in Colombia binnen! Ook kwam ik in Cartagena mijn toekomstige bartend collega Antony tegen, een de grootste neger die je ooit hebt gezien maar wel een supergozer! Wat een sixpack he! In Cartagena ben ik onder andere naar een moddervulkaan geweest, gatverdamme wat stinken maar wel goed voor het huidje natuurlijk;).

Hopperdeplop op naar Santa Martha, een mooi pitoresk kustplaatsje omgeven door de meest schitterende stranden en jungle! Maarja, ik kwam er natuurlijk om te werken he;) De eerste avond ingewerkt door Mike de huidige bartender en een hele leuke club mensen in het hostel. De bezigheden waren vooral heel veel schik hebben met de mensen en daarnaast een beetje cocktails shaken, om dit baantje te hebben aan de Caribische kust is natuurlijk niet heel erg verkeerd;) De eerste avond ook Jesse James Bond ontmoet, deze man zal nog veel terugkomen in al mijn verhalen omdat we tot aan vandaag nog steeds samen reizen. Wat een leipo maakt de stomste dingen mee met die vent.

Mijn dag zag er ongeveer zo uit, wakker worden, zwembad in, voetbal kijken, volleyballen, cocktails maken, beerpong spelen, ezelen, flip cup, barretje opruimen en vervolgens een dansje wagen! Met de dag kwamen er gezelligere mensen aan, die het sfeertje dat Anthony en ik achter de bar creeerden wel konden waarderen. Op het eind hadden we het perfecte team bij elkaar, vluchten werden gecanceld bussen werden afgezegd en deze club is 2 hele weken bij elkaar gebleven! Natuurlijk heeft ons Basje ook nog een aantal culturele uitstapjes gemaakt. Zo ben ik onder andere naar Parque Tyrona geweest en heb daar aan het strand overnacht in een hangmat! Echt geweldig wat een blauwe stranden en jungle en goed gezelschap natuurlijk:D Ook ben ik met een hele club een dag wezen hiken in Minca, nog een Duitser die niet mee kon komen de berg op moeten trappen. Maar het hoogtepunt van de week was toch wel weer elke week de party bus op zaterdag! Vraag met niet hoe maar we haalden elke week lachend het minimun aantal mensen, namelijk 35 personen. Wat een feest met zijn allen op een bus de stad door om vervolgens eerst te stoppen op het strand om te dansen met de locals en de tour eindigde elke week weer in de discotheek.

Ik heb in het Dreamer hostel echt een supertijd gehad, had gratis verblijf en kreeg 2 keer per dag eten uit het restaurant. In totaal ben ik er meer dan 5 weken gebleven en heb op deze wijze veel geld bespaard zodat ik mijn reis ook daadwerkelijk kan afmaken:) Toen Jesse het werk van Anthony overnam werd het nog een groter gekkenhuis en wou ik eigenlijk nooit meer weg. Ook heb ik er Engelse les gegeven aan het zoontje van de kokkin dus het was niet alleen maar feest;) maar zoals altijd er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Wel staat vast dat we volgend jaar in december met zijn allen een reünie hebben in New York.

Na een knallend afscheidsfeestje hebben Jesse en ik de bus naar Bogata genomen om daar nog 3 nachten te verblijven. We werden braaf opgewacht door onze charmante Colombiaanse stadsgidsen die we al in Santa Marta hadden leren kennen. Helaas regende het in Bogota de hele tijd maar we hebben toch nog genoeg van de stad gezien. Ook hebben we nog 2 dagen met Lisa en Jenny 2 Engelse meisjes die we kenden uit Santa Marta door de stad gewandeld en een dansje gewaagd. Met pijn in mijn hart heb ik vervolgens afscheid moeten nemen van Colombia, wat een mensen wat een landschap maar vooral wat een gezelligheid! 

Volgende stop Cusco Peru, jaja het stadje tussen de bergen waarvandaan je naar Machu Pichu kan een must do dus. Doordat hier zoveel toeristen komen kun je je wel voorstellen hoe het er hier aan toegaat, de stad bestaat in feite uit discotheken, hostels en hotels. Op het vliegtuig al 2 Colombiaanse schone ontmoet die ons een briefje toespeelden dat we ons om 20 uur in hun hotellobby moesten melden. Daarna gelijk maar ingecheckt in het meest beruchte hostel van Peru en Bolivia The wild rover. Waar we hartelijk werden ontvangen in de irish bar. In de tijd dat ik me heb gedouchet was Jesse in de bar al direct beste vrienden met Danny een belachelijk grote Ier die in de bar van Wild rover dezelfde constructie heeft als wij in Santa Marta. Dat hebben we geweten hebben geloof ik voor drie drankjes daadwerkelijk betaald:p Maar de plicht roept want het was natuurlijk koninginnedag, mijn maatje Ferry die ik vanuit Medelin kende organiseerde in een ander hostal namelijk een quensday party! Maar eerst de dames ophalen natuurlijk, aangekomen bij hun hotel bleken de dames doodleuk in het enige 5 sterrenhotel van Cusco te zitten. Oef foute bende Colombianen met geld vast weer familie van Escobar. We werden vriendelijk verzocht om plaats te nemen in de lobby om op de dames te wachten. Die kwamen naar beneden in galajurken en dat werkt natuurlijk niet op quensnight! Hup dames weer naar boven om zich om te kleden en waarwel ze hadden zelfs nog wat oranje tintjes:p de schade bleek mee te vallen, de een was advocaat en de ander reisde heel de wereld over om kleding in te kopen voor een groot Colombiaans warenhuis.

Aangekomen op het feestje was de gehele Nederlandse afvaardiging stomdronken om dat men om 12 uur al begonnen was met feesten. Beetje lastig uitleggen dat dit normaal is. Toch een superfeestje gehad met Ferry en Jesse en ook de dames konden Jan Smit wel waarderen. De volgende dag hebben we onze tour naar de Machu Pichu geboekt, we hebben gekozen voor een track van 4 dagen. S'avonds met behulp van onze nieuwe maat Danny weer iets te diep in het glaasje gekeken dus echt perfect was de voorbereiding op onze trip nog niet. Allereerst ontmoet je dan je groep, deze bestond uit 3 Israëliërs, 4 Amerikanen, 4 Duitsers en 2 Argentijnen. Even over Israëliërs ze zitten over heel Zuid Amerika in grote getallen en verblijven in feite alleen maar met andere Israëliërs. Over het algemeen zijn het de meest gehate reizigers, ze socialiseren niet zijn boos op de hele wereld en weigeren veelal Engels te spreken. Ook geven ze elkaar na elk grapje een high five en dat gebeurd ongeveer elke 30 seconden. Maar het leuke is als deze mensen in een groepje moeten ze wel socialiseren, onze 3 pakten er direct een gitaar bij en begonnen te zingen, schiet mij maar kapot. Wat ook leuk is, is dat Ieren, Nederlanders, Australiërs, Canadezen en Engelsen overal als gezellige mensen worden beschouwd. Ik zeg niet dat het zo is maar mensen gaan altijd graag een gesprek met je aan als je Nederlander bent. De minst sociale zijn Fransen en Israëliërs en bij Duitsers hangt het per geval af hoe het er voor staat:p.

Aangekomen op de berg moesten we downhill mountainbiken over een geasfalteerde weg, op zich best goed te doen. Jesse had weer wat adrenaline nodig dus ik heb hem weer 3 x bijna zien sterven. Weet niet hoe die gast het doet maar tot nu toe heeft hij al zijn stomme stunts nog overleefd, in Santa Marta was het een x op het randje toen meneer van het dak in het zwembad wou springen maar de dakpannen afbraken. Achja, zo gaat het in ieder geval niet vervelen. Na een paar uur mountainbiken hup de rafts in de Engelse club (alleen maar mannen) zakte de rivier af in mankinis of een string, wat een stel leipo's bij elkaar erg veel gelachen met die cunts. S'avonds op tijd het bedje in maar allereerst nog een hele Israël, Palestina discussie gehad. Met meer achtergronden is het erg moeilijk om een kant te kiezen en het ijs met de Israëliërs was gebroken. 

De volgende dag een hike gehad van 8 uur lang over de inca trail, als je hoogtevrees hebt is het niet aan te raden. Je loopt in feite via stenen trappetjes langs ravijnen in onze groep waren er 2 die rotswand knuffelden dus het duurde allemaal nog even. Jesse besloot dat hij weer adrenaline nodig had en besloot bepaalde stukken maar te rennen, ik was weer verstandig en heb vooral genoten van het overweldigende uitzicht. En natuurlijk ben ik gehecht aan mijn sigaretje, op een bepaald rustpunt was er een aapje, ik natuurlijk naast de aap gaan zitten voor een intelligent gesprek. Worden gewoon mijn zakken gerold door dat beest het ergste was is dat het lieve beest mijn aansteker uit mijn zak viste. Aangezien ik de enige was die rookte is dat natuurlijk niet handig. Uiteindelijk met een paar bananen en een fles water de aap afgeleid en mijn aansteker terug kunnen pakken die al wel helemaal onder het apenslijm zat. Aan het einde van de dag moesten we een ravijn oversteken dat doe je natuurlijk met een bakje dat een kabeltje hangt terwijl de gidsen je aan beide kanten via een touwtje naar de overkant trekken. Het karretje tsja, geen gordels geen harnas niets en schommelen dat ding. Een van de Israëlische commando's met hoogtevrees kwam huilend naar de overkant.

Daarna heerlijk bijgekomen in de warmwaterbaden. Note to myself hiken op gympen van 5 dollar is geen aanrader! Gelukkig bestaat er ducktape dus mijn iets losgeraakte zool zat zo weer vast:). S'avonds weer op tijd naar bed en een iets minder interessante wandeling van 8 uur gehad naar Aguas Calientes, het stadje aan de voet van de Machu Pichu. Daar vanzelfsprekend weer op tijd naar bed omdat we de volgende dag om 4:30 naar Machu Pichu zouden lopen, teringjantje wat een steile wandeling in het pikkedonker. Maar het is het waard! Echt waar heb nog nooit zoiets gezien, de meeste toeristen komen rond 9 uur naar Machu Pichu en wij zaten er gewoon om 6 uur s'ochtends met zonsopgang en hadden in feite de gehele Machu Pichu voor ons zelf. Deze kan ik van mijn lijstje afstrepen. Helaas blijkt het zo te zijn dat je geen backflips mag maken vanaf de muurtjes dus door Jesse bijna het park uitgetrapt:p gelukkig vonden ze ons na 5 minuutjes in het bewakers hokje weer lief. Na ongeveer 5 uur hebben doorgebracht op de Machu Pichu zijn we terug naar gegaan om de trein te halen. De bus die ons was toegezegd was er natuurlijk niet, na heel veel lullen zijn we uiteindelijk met 8 man in een personenauto teruggereden naar Cusco erg comfortabel 4 uur lang:p

Deze tour is een van de mooiste momenten van mijn reis geweest, s'avonds natuurlijk keihard gevierd dat we het overleefd hadden. Ook met de barman Danny afgesproken dat we over 3 jaar na veel sparen een hostel gaan openen, ben benieuwd;). Omdat Cusco zo belachelijk gezellig is besloten we nog maar een avondje te blijven en hebben natuurlijk ook onze alpaca truien ingeslagen;). Het is toch wel een overgang van de Caribische kust naar het hooggebergte dus ik heb de truien nodig. Op het moment dat ik dit verhaal aan het afronden ben ben zit ik in Copa Cabana Bolivia we zijn vanmorgen om 8 uur de grens overgegaan. Ik zit hier aan een prachtig meer genaamd lake titticaca en heb vandaag met een clubje dat we hebben leren kennen in Cusco een boottrip gemaakt naar het Isla del Sol (eiland van de zon). Bolivia is geweldig heb een kamer voor welgeteld € 2,50 en voor het heerlijkste eten betaal je niet heel veel meer. 

Morgen gaan we op naar La Paz om daar onder andere down hill te mountainbiken over the death road, mochten jullie dus niks meer van me horen dan lig ik waarschijnlijk in een ravijn. Maar natuurlijk als je samen reist met een man die daadwerkelijk Jesse James Bond heet ben ik daar niet bang voor! Voor nu zeg ik hasta luego en tot de volgende x maar weer.

Groetjes Bas