Tourtje Ecuador

Heey toppers,

Hierbij weer een nieuw verslagje, ben al een tijdje onderweg en ben zojuist aangekomen in Cali Colombia! Het regent nu maar van iedereen in het hostal hoor ik alleen maar goede verhalen dus we gaan het meemaken. Veel mensen zitten hier al meer dan een maand omdat ze simpelweg niet meer weg willen. Ga er natuurlijk wel voor zorgen dat mij dat niet overkomt;)

Maar waar waren we gebleven, vorige keer heb ik mijn verslag geschreven vlak voordat ik naar Montanita toeging dus gaan we daar weer even verder. Om in Montanita te komen moet men natuurlijk eerst naar Gauquil deze immense stad ( de grootste van Ecuador) heeft een nogal onaangenaam klimaat de mussen vallen letterlijk dood van het dak zo warm! Op het feestje van Nicoals en Juancho had ik hun neef ontmoet die in Guaquil woont en hij had me bij hun thuis uitgenodigd. Braaf werd ik opgehaald door zijn vader een gepensioneerde admiraal, wat een vent! Heeft over heel de wereld gewoond. Gelijk maar even doorgegaan naar een familiereunie waar ik de zus van Lorena ontmoette die natuurlijk net zo lief is als Lorena. Het blijkt dus dat hun een Duitse oom uit Chili hebben die in het jaar 1945 geemigreed is. Hmm, het enige wat hij losliet is dat hij gestationeerd was in Polen;) Heb maar niet verder gevraagd! S"avonds lekker wat gedronken met Luis toch per ongeluk iets te laat gemaakt en ik had met de admiraal afgesproken om al om 6 uur op pad te gaan. Doordat ik maar een dagje in Guaquil had gingen we met een sneltreinvaart door de hele stad heen.

Met hun auto zijn we naar het koloniale gedeelte, het nationale park (met koffieplantages e.d.) en natuurlijk naar het marinemuseum geweest. S"avonds weer even met Luis op pad geweest en de volgende dag weer om 6 uur opgestaan om naar Montanita te gaan. Nicolas, David, Juancho, Servas en Sandrina (een Duits meisje dat tijdelijk bij Servas in huis woont) wachten daar al op mij. Doordat het hele land vrij is met carnaval gingen er vanzelfsprekend geen bussen meer. Toch een illegale taxi kunnen charteren en met 2 Chilenen de dikke en de dunne naar Montanita gegaan. Ons hotel was echt bagger met zijn 6en hadden we welgeteld 3 bedden. Vanzelfsprekend kreeg Sandrina een eigen bed en sliepen wij met zijn 5en in 2 aan elkaar geschoven bedden.

Maar potverdikkie Montanita je haat het of je houd ervan en er is geen tussenweg. Veel hippies op straat en belachelijk veel discotheken, conclusie Basje houd ervan;). De eerste avond was geweldig, een Colombiaans meisje ontmoet uit Medellin Colombia met de achternaam Escobar, ook had mevrouw haar eigen vliegtuig en woonde ze buiten de stad op een grote ranch (familie van de drugslord Pablo Escobar? ik denk het wel). Vriendelijk als de mensen zijn ben ik natuurlijk thuis in Medellin uitgenodig dus we gaan maar even een kijkje nemen. De daaropvolgende dagen naar een bar geweest genaamd Ola Ola en natuurlijk ook de dikke en de dunne Chilenen weer mee op pad. En het was vanzelfsprekend Argentijnen en Chilenen seizoen dus de voetjes gingen van de vloer.

En natuurlijk was het carnaval, hier vieren ze dat niet met optochten en veel bier. Nee mensen gooien simpelweg water over elkaar heen en spuiten met schuimbussen op elkaar. Ik als een van de enige buitenlanders op dat moment in Montanita kreeg constant de volle laag. Toen zelf maar even een 2 liter busje gekocht en elke schoft die mij onderspoot de volle laag terug gegeven. Conclusie mijn witte shirt had alle kleuren van de regenboog en rode ogen omdat de mensen het liefst het spul vol in je gezicht spuiten! Maar het mocht niet baten toch echt een super tijd gehad.

De jongens gingen op Dinsdag weer terug naar Quito en ik was wel even klaar met de feestjes dus ben naar Puerto Lopez gegaan. Dit mooie rustige vissersdorpje leek me een goede plek om even bij te komen. In het hostel een stel Fransen ontmoet en met hun de volgende naar Isla de plata gegaan, het poor mens Galapagos. Je hoeft echt niet naar de Galapagos want veel verschil is er niet, ook nog dolfijnen gezien op de heenweg. Ze werkten niet echt mee want steeds als ik een foto wou maken doken ze weer onder daardoor ook de batterij van mijn camera leeggemaakt. Heb dus mooie foto"s van alleen maar water voor jullie. Op het eiland kozen de fanatieke Fransen voor de lange wandeling, aiai Basje toch maar stoppen met roken. Ook sprak de gids weer eens geen Engels dus voor alle Yanks in ons groepje moest ik ook nog eens buiten adem vertalen. Kreeg wel een flesje water als bedankje;)

De volgende dag naar Playa de los Freyles gegaan, een super mooi afgelegen strand waar je via een lange wandeling door de jungle aankomt. Echt supervet en maar weer besloten dat ik ooit een keer ga stoppen met roken aangezien het bergje op bergje af is. Ik had al in mijn hoofd dat ik volgende dag naar Canao wou en potverdikkie kwam 2 Deutsche madel tegen die direct naar Canoa toegingen. Naja dan stap je toch ook gewoon in het busje. S"avonds in Canoa aangekomen tijdens het weekend van de verkiezingen. Dit houd in geen feestjes en geen alcohol omdat de president bang is dat de mensen niet gaan stemmen als ze brak zijn. In het hostel weer een hele grote groep Argentijnen getroffen en toch een gezellige avond gehad. De volgende dag zijn we naar de vlindertuinen geweest, leuk leuk nee niet dus. Volgens mij moesten de vlinders ook stemmen want heb er welgeteld 3 gezien! Ik had besloten dat ik daarna naar Mindo zou gaan een rustig plaatsje waar je extreme sports kan doen. Een van de Duitsers moest daar ook heen om door te reizen dus we konden nog samen in de bus. Eenmaal in Mindo had ik het idee dat ik in een bejaarden revalitatie centrum was. Alleen maar oudjes (opa en oma, dit is geen kritische kanttekening naar jullie toe, met jullie was het vast een feestje geweest) zit je dan alleen in je hostel in een spookstad. Ook de extreme sports bleken in prijzen het 4 dubbele van Banos en aangezien we op budget reizen maar besloten de volgende dag weer te gaan.

Hopperdepop naar Tena, een stad in het midden van de Jungle waar je geweldige jungletours kan maken en dat veur weinig;) Hopend op een leuk groepje zat ik uiteindelijk in een bootje met alleen maar Yankees. Niet zo heel erg maar dit waren Yankees van rond de 50 die alleen maar konden praten over geld, kinderen en auto"s. En natuurlijk vonden ze Nederland allemaal stom want San Fransisco, New York etc. was beschaafder en beter. Achja lekker laat lullen, Voorst boven alles leute!;) Toch was de tour vet, de gids die de andere mensen ook niet zo lief vond was een geweldige vent en we konden lekker lullen over die hamburgermachines in het Spaans. De tour ging met een raft heel de jungle door en we hebben in tenten geslapen op de strandjes. Echt erg mooi! De donderdag nog maar even met alle gidsen op stap geweest en nog wel wat leuke mensen ontmoet!

Ja wat te doen in het weekend als je maar 2 uurtjes van Banos mijn favoriete plekje afzit. Juist ja naar Banos! Deze keer niet naar mijn vaste hostel gegaan maar naar het Hostel van 2 Canadezen die ik al in Tena ontmoet had op mijn eerste dag. Wat een leipe gasten, hebben allebei een eigen boerderij in Canada (beiden 23 jaar) en in de winter kunnen ze simpelweg geen graan oogsten dus gaan ze maar op reis. Gelijk met crossmotoren de bergen ingegaan (ik met een scootertje want kan niet schakelen:p) Bam daar ging de eerste, been gebroken achterop de scooter naar het ziekenhuis. Gipsje eromheen en s"avonds gewoon weer naar de kroeg! Dat is nog eens ruggengraat! Omdat meneer niet meer op een motor kon de volgende dag maar een jeep gehuurd en weer een hele tour gemaakt. De jeep bleek geen 4x4 dus kon regelmatig drukken, ook raakten we onderweg een spiegeltje kwijt! S"avonds ontmoette ik een groep van 12 Nederlanders die in Quito werken 2 werkten er zelfs voor ons project in Quito en kenden Marvin en Pepe al. Dat moet gevierd worden;)

Maar eerst, even terug naar de roots! Ambato even lekker een paar dagen chillen met de jongens!:D Ik kwam daar aan met mijn backpackje en de jongens waren nog niet terug van school, ik ben toen in het huis gaan zitten en daar kwamen ze 1 voor 1 binnen druppelen. Jonathan was helemaal door het dolle heen en bleef uren lang aan me geplakt. John David had weer hele vieze verhalen heb me weer kapot gelachen om die clown! Ook de kleintjes waren erg blij en lieten allemaal trots zien dat ze onze foto in hun kluisje hadden, ook hing deze nog prominent midden het huis. De ingeniero vondt dat ik ook wel gelijk weer aan het werk kon dus om 14 uur was ik weer braaf met de jongens aan het schoffelen. En stiekem vond ik deze keer het schoffelen best wel leuk.

Het idee was dat ik de eerste avond bij Pasch zou slapen en s"avonds met de andere Ambato vrijwilligers uit eten zou gaan. Helaas was de (host)vader van Pasch thuis dus moest ik naar een Hostal. En dan ga je natuurlijk naar een hostal in Parque 12 de veiligste buurt van Ambato;) wel heel goedkoop kan ik je vertellen. We hadden lekker gegeten en daarna nog wat gedronken toen ik dapper aan de terugtocht begon. En natuurlijk met mijn richtingsgevoel het hostel niet kunnen vinden. Sta je dan in een park met heel wat ongure figuren en vrouwen van plezier die duidelijk een aantal maanden terug nog mannen waren. Ik begon zo onopvallend mogelijk de andere kant op te lopen toen ik gespot werd. Er werd gefloten er werden obscene gebaren gemaakt om hun intenties duidelijk te maken maar ik was even niet in de mood:p Tot ze beginnen te rennen, ze zien er uit als vrouwen maar potverdikkie ze zijn sneller dan Lex Waanders. Ze wouden natuurlijk mijn portemonnee hebben, ik als een malle naar de hoofdstraat gerend waar het veilig is en daar een taxi naar het hostal genomen.

De volgende dag als de politie weer patrouilleert is parque 12 weer een rustige buurt. Deze avond zou ik in het project slapen. S"ochtends lekker gevoetbald met de jongens die er waren en s"middags weer het vaste riedeltje afgewerkt. S"avonds lekker met de oudere jongens een filmpje gekeken omdat ik in het kantoor sliep en daar een tv is. De volgende dag ben ik na het avondeten naar Quito gegaan omdat ik me donderdag bij Padre Robert moest melden. Toch echt weer een gezellige dag gehad, en weer dat dubbele gevoel. De jongens zijn geweldig (behalve Jackson) alleen het eentonige doordeweekse schema is super saai! Ik heb beloofd dat ik juni vlak voordat ik naar huis ga nog even 2 dagen langskom. John David heeft een kalender gemaakt om de dagen te tellen vooral omdat ik beloofd heb om weer een wandeling te maken (ijsje halen) de beste man houd van ijsjes!

In Quito mijn spullen bij Nicolas gedropt en donderdag vroeg naar de pater gegaan om nog wat cadeautjes af te geven. Nog een lekker bakje koffie met de man gedronken en daarna elkaar de hand geschud. Vrijdag had ik met Marvin en Pepe afgesproken om mijn laatste avondje te vieren aangezien ik dinsdag naar Colombia zou gaan. Ook al die Nederlanders uitgenodigd die vanaf nu Marvin en Pepe ook niet meer serieus kunnen nemen. Ook was het de verjaardag van Marvin dus wij om 12 uur braaf een liedje voor hem aanvragen maar meneer zat opgesloten in de wc dus we konden hem niet vinden.

Toen kreeg ik zondag bericht van de 2 Canadezen dat ze al 3 dagen vaststonden bij de grens in Colombia vanwege stakende koffieboeren. Potverdorie, kun dus het land niet in. Pepe had die week vrij om met 3 argentijnen te gaan reizen en heb me bij hun clubje aangesloten. Zijn o.a. naar Mompiche geweest het mooiste strand waar ik tot nu toe geweest ben. Geen feestjes gewoon rust en s"avonds met een kampvuurtje en wat drankjes lekker kletsen onder de sterrenhemel yes zoals de Hippies!! Mocht ik ooit een echtgenote vinden dan ga ik met haar naar dat strand (dames ben nog steeds beschikbaar, voor meer informatie 0575-501099:p)

En dan ben je weer in Quito en gaat eindelijk de bus naar Colombia! Ben nu dus in Cali waar het momenteel een beetje regent en ik er vanuit ga dat de rivieren hier de wegen zijn. De busrit hierheen duurde 24 uur maar was supergezellig. Ik wou gewoon slapen maar ik werd steeds wakker gemaakt om maar weer een slokje Colombiaanse bocht te nemen. Het was een grote groep luidruchtige jongeren en ik was de enige "gringo" in de bus en dat vinden ze interessant. Toen de meiden ( niet moeders mooiste) ook nog eens handtastelijk werden heb ik maar gezegd dat ik een vriendin had en ben weer naast mijn lieve oma mattie gaan zitten. Al met al een interessante rit. De mensen zijn zo aardig heb van de helft van de bus het telefoonnummer gekregen in het geval dat ik nog wat nodig had van een gids tot een slaapplek dus da komt goe!

Ik ga nu even bijkomen van de lange busrit en vanavond met wederom 3 Duitsers (zonder een schot te lossen zitten ze weer in grote getallen over de halve wereld:p) in een kano even op stap in een auto lijkt me nogal lastig met dit weer!

Nou toppers hoop dat jullie blij zijn met het verhaaltje!


Hasta Luego!