Afscheid en school!

Heey toppers, ik heb een tijdje niks van me laten horen maar hier is mijn nieuwe reisverslag.

Ondertussen ben ik al 3 weken weg van het project en ik heb er een erg dubbel gevoel bij. Aan de ene kant wil ik erg graag terug, ik mis de dagelijkse stomme grapjes en vooral de weekenden met de jongens. Doordeweeks kon het werk vooral overdag heel erg saai zijn met de vaste schema's en verplichtingen. Ik ben vooral erg blij dat ik niet elke ochtend om 5:30 hoef op te staan. Maar toch elke dag maak je wel weer wat stoms mee en dan denk je Woow dit hadden de jongens ook gaaf gevonden. Gelukkig heb ik de meeste jongens op facebook dus kan ik ze nog een beetje in de gaten houden.

De laatste 2 weken op het project waren erg leuk en er zijn weer genoeg dingen gebeurd. We kregen 3 nieuwe jongens binnen die waren ontsnapt van het project in Quito en in Ambato zijn opgepakt. Waaronder een homoseksuele jongen gemaand Adonis. Deze man is wel echt een portret hoor, hij had handschoenen nodig voor bij het afwassen omdat het slecht was voor zijn handen en deed niets liever dan het haar van Fleur kammen. Nu is het probleem in Ecuador dat homoseksualiteit nog niet echt geaccepteerd is. Het was dus de vraag hoe onze jongens hier mee om zouden gaan. En als ik eerlijk ben pakte de jongens het beter op dan het personeel, er werd hier en daar wel eens een grapje gemaakt maar veel meer gebeurde er niet. Het personeel echter was erg lullig en zat hem constant achter zijn kont aan en pakte hem waar ze hem pakken konden. Ook besloot de ingeniero na een dag al dat er geen plek was voor Adonis terwijl de andere jongens er normaal mee omgingen. Toch had Adonis ook wel stunts, hij kroop bijvoorbeeld graag bij andere jongens in bed wat onze hormonenbommen natuurlijk wel interessant vonden. Om te voorkomen dat er s'avonds onsalisiaanse dingen gebeuren werd dus maar besloten om Adonis een privé kamer te geven in het andere huis, dus bij Fleur. Het was een lief jong maar na 5 minuten werd je echt knettergek van hem, hij had constant alle aandacht nodig en als je dat even niet gaf begon meneer te gillen en verschrikkelijk aanstellerig nep te huilen. Samen wonen met hem was dan ook geen pretje.

Na 3 dagen bedachten Tomas en Jackson om te kijken hoever ze bij hem konden gaan. Ze waren buiten aan het 'stoeien'  toen ze hem wel in een erge houdgreep namen en hem redelijk sexueel aan het betasten waren en inmiddels ook al aan het zwaffelen waren (weet niet hoe ik de actie anders moet omschrijven). Ik was binnen huiswerk aan het maken met John David en hoorde hem gillen. De beste man gilt de hele dag dus was er nog geen reden om polshoogte te nemen. Het gillen hielt echter niet op dus ging toch maar even naar buiten om te kijken wat er aan de hand was. Toen ik dit tafereel zag en de andere hormonenbom John David er ook bovenop wou duiken heb ik Tomas en Jackson van Adonis afgetrapt waarop die kut blaag van een Jackson maar boos blijft doen en zeggen dat het een spelletje was terwijl hij met een halve druiper in zijn hand rondliep. Hup naar de ingeniero met de 3 jongens die vervolgens Tomas en Jackson amper aanpakt en Adonis de schuld geeft omdat hij zogenaamd dit gedrag uitlokt. Toen ben ik toch behoorlijk boos geworden maar de ingeniero verwees mijn argumenten, nee Adonis lokte het zelf uit. Echt waar wat een stom achterlijk middeleeuws gedrag die jongen heeft ook gewoon recht op leven op het project en word op deze manier steeds op een vuile manier weggepest. Toen heb ik zelf met heel veel plezier Jackson nog even aangepakt omdat hij daarna zoals altijd weer een respectloze klootzak was. De volgende dag heeft de ingeniero wel de andere jongens gewaarschuwd dat dit soort gedrag niet werd getolereerd en dat de volgende jongen die onzedelijke dingen bij een ander deed van het project werd verwijderd, ik zou zeggen begin bij Jackson.

Ook hadden de jongens nog een andere stunt waar ik stiekem wel om kon lachen. De andere 2 nieuwe jongens Alex en José 2 kleine mannetjes zijn samen met onze 2 kleptomanen Anthony en Luciano op strooptocht geweest, en wat steel je dan? Juist ja de cavia's van de kokkin, deze lieve pafferige vrouw kwam helemaal door het lint met een stok verhaal halen en de jongens stonden er een beetje lacherig bij, ik sloeg het hele tafereel maar gade. Toen de daders bekend waren bleek dat de meeste cavia's al voor 3 dollar per stuk waren doorverkocht, echt handelsgeest hebben de mannen nog niet want cavia's ( een delicatesse in dit land) zijn toch minimaal 15 dollar per stuk. Na lang zoeken werden de cavia's gevonden in een juten zak onder de schoenenkluisjes.

En toen kwam het afscheid, tussen de middag had het personeel taart en cola en werd een diashow met foto's van onze tijd op het project afgespeeld. Erg leuk maar zoveel hadden we niet met personeel dus deed het me vrij weinig. De vader van Fleur die ook op bezoek was had in Nederland een foto van ons laten afdrukken voor alle jongens als herinnering. Wat een drama s'avonds, alle kleintjes helemaal verdrietig huilen, knuffelen, nog meer huilen, brieven schrijven en zo maar door. Ook mij werd het even teveel vooral toen John David mijn maat een verhaal verteld waarom ik dan wel niet zijn mejor amigo was. Het kwam er vooral op neer dat ik hem elke ochtend permissie gaf om 5 minuten langer in zijn warme bed te blijven liggen en hij dit erg kon waarderen. Jonathan zat in een hoekje een uur naar de foto te staren en te huilen en Christiaan lag onder zijn bed en wou niet meer tevoorschijn komen. Al met al een drama, er was een jongen die er vrij weinig moeite mee had en dat was natuurlijk Jackson, die zat rustig in mijn kamer alle dingen weg te roven die ik wou laten liggen. Hem dat niet gunnend heb ik al deze spullen maar snel onder de andere jongens verdeeld. Fleur ging vrijdagavond al weg met haar vader en ik had besloten zaterdagmorgen weg te gaan. Ik ben er een soort van tussen uitgepiept zaterdag om dat ik geen zin had in nog meer drama.

Huppatee de bus naar gepakt voor mijn afscheidsfeestje met de vrijwilligers:) natuurlijk in mijn vaste hostel 2 hele verdiepingen afgehuurd om iedereen te kunnen huisvesten. Iedereen druppelde een beetje binnen en deed overdag lekker zijn eigen ding. Ik besloot om even naar de warmwaterbaden te gaan werd hier erg snel weer weggetrokken door de 2 leipe Oostenrijkers en natuurlijk Marvin. Dan maar vast de kroeg in want het was namelijk overal happy hour. Toen de rest volgend afspraak om 21 uur in het hostel was voor het gezamenlijke eten kwam wij op handen en voeten uit de kroeg en hebben eerst maar even een koude douche genomen, feit was dat ik met deze 3 een kamer deelde en we dus om 22 uur klaar waren.  De rest was toen natuurlijk al uitgegeten dus zijn wij na een kebabje maar weer aangesloten.

Eenmaal in de discotheek voerde Marvin en ik de YMCA act op, toen een man naast me ook meeging doen en we een rondje sprongen met de armen over elkaars schouders vroeg hij of ik Nederlands. Yup op en top Nederlander ik keek nog eens goed en bleek dus aan het dansen te zijn met de enige echte Johnny de Mol. Hij was zo blij dat er een andere Nederlander was dat hij gelijk maar even een biertje ging halen, daarna hebben we buiten een peukje gerookt en een half uurtje gekletst. Het is echt een verschrikkelijk aardige en geïnteresseerde vent, hij vond ons werk op het project helemaal geweldig. Na een half uur kwamen er een paar boze Duitsers naar buiten die vonden dat ik naar binnen moest komen, ook Josje van de vriendin van Johnny vond het genoeg dus gingen we allebei weer even onze eigen weg. Een uurtje later kwam een van de Duitsers naar me toe dat die Nederlandse man mij zocht, en verhip daar was Johnny hij wou nog even doeg zeggen:p hem de hand geschud en nog een peukje gedaan samen. Hij heeft beloofd dat hij mijn blog zou lezen maar aangezien de beschonk toestand van ons beiden verwacht ik geen reacties:p

S'avonds met mijn drie kamergenoten nog wat Oostenrijkse bocht gedronken en nog tot een uurtje of 6 na zitten ouwehoeren. De volgend dag moesten we om 10 uur weer uitchecken dus stonden we bijtijds op straat, nogal verloren waren we op zoek naar een goedkoop ontbijtje toen we een groep Ecuadoriaanse schoolmeisjes tegen het lijf liepen. De dames hadden hulp nodig met hun Engelse huiswerk, ze hadden alleen een probleem ze spraken geen woord Engels. De bedoeling was dat ze ons met camera en al interviewde, wij natuurlijk niet te beroerd om de medemens te helpen gingen aan de slag. Omdat de dames geen woord Engels spraken moesten wij zowel de interview vragen als de antwoorden voor ze opschrijven. Ik zou geïnterviewd worden samen met Pepe (de Oostenrijker) Serieus als we zijn kwamen we met leuke vragen op de proppen, bijvoorbeeld: wat vind jou professor ervan dat wij jou huiswerk maken en vind je het niet schandalig dat je na 4 jaar Engels op school nog steeds geen woord Engels spreekt. De meiden superblij stelden lazen braaf onze vraag voor en wij gaven met een stalen gezicht de antwoorden, jaja de dag was weer goed:)

S'avonds ben ik samen met Marvin naar Quito gegaan ik ben namelijk 2 weken bij Nicolas thuis geweest om in Quito een Spaans cursus te volgen. Ik kon me al redden in het Spaans maar mijn grammatica kon nog iets beter. Ik had elke dag 4 uur les van 13:30 t/m 17:30, ik heb veel geleerd en ondertussen spreek ik ook met Nicolas en zijn familie Spaans. Natuurlijk ben ik door Lorena weer ouderwets in de watten gelegd en omdat ik volgens haar te dun was weer van alle kanten volgepropt met eten. In de weekenden heb ik Nicolas en Juancho over kunnen halen om met mij naar Plaza Foch te gaan om mijn vrienden te ontmoeten persoonlijk vind ik op Foch het stappen leuker en betaalbaarder dan in de luxe clubs van de gebroeders. Natuurlijk Marvin, Pepe, Mathias en Pasch opgetrommeld dus de avond was bij voorbaat al geslaagd. Juancho, Nicolas en hun vrienden vonden het aanbod van vooral blonde vrouwen in onze bar heerlijk dus alle partijen waren zwaar tevreden.

Ook zijn we naar een wedstrijd van Liga de Quito-Gremio geweest, deze wedstrijd was voor de kwallificatie van de copa libertadores. Echt een superleuke ervaring met toch behoorlijk voetbal. Ook heb ik mijn verjaardag met de Elizaldes gevierd, we hadden het de avond ervoor iets te laat gemaakt na een afterparty in een huis met Nederlanders dus Lorena durfde me geen ontbijt op bed te brengen. Dan maar lunchen, dit hebben er gedaan bij de Zus van Carlos inclusief een taart met kaarsjes. S'avonds natuurlijk weer wezen stappen en de volgende dag mijn verjaardag nog een keer gevierd met de hele familie bij Nicolas thuis. Echt lief dat alle ooms, tantes, neefjes en nichtjes komen om mijn verjaardag te vieren:)

De maandag ben ik dan toch eindelijk maar aan de reis begonnen, wel onder voorbehoud dat ik Vrijdag weer naar Quito kwam om op zaterdag bij de Graduacion van Nicolas en Juancho op de universiteit kon zijn. Toen ik na een hele dag in de bus in Cuenca aankwam was het al 23 uur dus ben ik direct in een hostel neergeploft. De volgende dag ben ik op aanraden van Dani (de psychologe van het project in Cuenca) naar een ander hostel gegaan. Dit hostel was echt supervet met café en al en ik kwam hier gelijk wat leuke mensen tegen. Waaronder een gast uit Iran die een Perzische tapijtwinkel op wil zetten met 4 tapijten die hij heeft meegenomen, hij moet eerst alleen nog even een verblijfsvergunning regelen en Spaans leren. Om de tijd te doden blowt hij daarom maar hele dagen in het tuintje van het hostel. Na mijn kennismaking met de Iraanse hashjiiis ging ik erg vrolijk de stad in en heb als een brave toerist de bustocht gemaakt door deze geweldige stad.

S'avonds had ik afgesproken met Dani en Belen en hebben we gezellig wat gegeten en gedronken, ook spraken we af dat ik donderdag naar het project zou komen. De volgende dag kon ik met een fikse korting mee op de tour door cajas national park (de gids is een nichtje van Dani en als ex vrijwilliger krijg je overal korting). Met een nogal bont maar gezellig reisgezelschap heb ik bijna de hele dag door dit park gewandeld, de natuur is geweldig het was alleen een beetje jammer dat het grootste gedeelte van mijn reisgezelschap vogelspotter was. Om de 5 minuten moesten we dus allemaal dekking zoeken en stil zijn totdat de vogel was geïdentificeerd, u begrijpt dat de tour dus ietsje uitliep. Gelukkig kreeg ik ook af en toe de verrekijker dus heb ik ook kunnen genieten van vogels die volgens mij gewoon mussen waren.  Ook bleek Fleur in Cuenca te zijn dus heb ik ook met haar wat gedronken lekker over het project kunnen kletsen. En s'avonds nog de Cuenca by night tour gedaan met Dani.

De volgende dag ben ik naar het project geweest, op het project in Cuenca wonen geen kinderen intern. Het is meer een dagopvang van kinderen wiens ouders op de grote markt werken, het is dan ook gesitueerd direct naast de grote markt.  Men wat een brave doetjes daar, de kinderen luisteren allemaal verschrikkelijk goed er wordt niet gevochten en iedereen maakt braaf zijn huiswerk. In een woord saai en ik was blij dat ik met mijn criminelen kon werken, toch was het wel weer leuk om op een project te zijn en te zien hoe Dani en Mi amigo Emerson daar de scepter zwaaien.

S'avonds gingen we stappen en kwamen we weer Fleur tegen die in de kroeg zat met de helft van mijn bonte reisgezelschap uit Cajas, hun bleken in hetzelfde hostel te zitten. Dus eerst met hun maar weer een drankje gegaan waarna Fleur met ons meeging een dansje wagen. Ik werd weer flink van de mat afgedanst en was blij dat gangnam Style even tussen doorkwam om mijn talenten te showen.

Op vrijdag weer de hele dag in de bus naar Quito, toch ben ik erg blij dat ik ben teruggegaan de Graducion was erg speciaal en ik ben blij dat ik er bij was. Doordat ik de dag ervoor 14 uur in de bus had gezeten hoefde Lorena me maar 2 keer wakker te maken tijdens de speeches, ook de ex president van Mexico Vicentes Fox was er om te speechen. Na 3 uur van speeches kregen de jongens hun diploma je had Lorena moeten zien glimmen echt geweldig. Daarna hadden ze in de achtertuin lange tafels neergezet en inclusief koks en bediening. Ondertussen ken ik iedereen binnen de familie en was het dus een erg gezellige middag die eindigde in een groot dansfestijn. Van Michael Jackson tot gangnam Style alles passeerde de revue. Daarna had Carlos een vip tafel geregeld voor alle neven en nichten in club Love. De slijteslag van de middag zorgde ervoor dat alleen Juancho en ik niet in slaap vielen op het Vip dek maar al met al was het een superavond. Ook heb ik de neef van de jongens uit Guiaquil leren kennen en ben ik daar thuis uitgenodigd, daar zal ik dus donderdag heen gaan. Ik wou er eigenlijk de hele week heengaan maar iedereen die ik gesproken heb in Cuenca is na 2 dagen weggegaan omdat ze het een onveilige vieze stad vonden.


Ik zit nu dus weer in de bus naar Cuenca. Ik ben dan lekker dicht bij Montanita waar ik zaterdag heen ga. Hier zal ik carnaval vieren met David, Juancho en Servas. In Cuenca zal ik nog een stukje de inca trail volgen dus vermaak me prima:) 

Nou toppers jullie zijn weer een beetje op de hoogte, hoop dat het verhaal niet te lang is. Zal jullie over een paar weekjes weer een update geven!

Groetjes Bas